vervolg Botopassie

Hallo allemaal!

Halverwege de middag arriveerden er nieuwe gasten. Jan, Margriet en hun zoon Stijn. De ouders verbleven in de hut naast ons en Stijn koos voor twee nachten in een hangmat. Hele aardige mensen met wie we regelmatig opgetrokken zijn. De tweede volle dag in Botopassie was gids Ian met Margriet en Stijn op stap, dezelfde tour die wij gisteren gemaakt hadden. Vader Jan koos voor een luierdagje. Zonder gids begin je niet veel dus ook wij brachten een groot deel van de dag door met lezen, luieren in de hangmat en genieten van het uitzicht over de rivier. Na de late lunch konden we met Ian nog wel een wandeling naar een ander dorp maken maar dat zou een korte versie zijn van de tocht van de dag ervoor. Ian stelde voor om in de namiddag een gratis tochtje te voet door de dichte jungle te maken omdat vader Jan nog niet in de jungle was geweest. Daar voelden we wel wat voor. Met twee enorme kapmessen –één voor Ian en één voor Stijn- doken we achter Botopassie het dichte groen in. Het smalle paadje moest herhaaldelijk vrij gemaakt worden van vegetatie dat de doorgang belemmerde. Ian deed het voor en daarna mocht Stijn zich uitleven terwijl een bezorgde Margriet hem tot voorzichtigheid maande. We hoorden allerlei geluiden maar ook deze keer zagen we naast mooie vlinders geen andere dieren. Tot we een brommend/zoemend geluid hoorden en wat zagen we, een kolibrie! Voor het eerst zagen we dit mooie bijzondere vogeltje! Vergeet je camera maar en geniet van het moment want een foto maken lukt toch niet. Eigenlijk hebben we helemaal niet veel vogels gezien in de jungle en langs de rivier. We hadden verwacht veel gekleurde vogels te zien en zeker papegaaien, maar niets van dit alles, zelfs geen aap. Nu mag er vrij gejaagd worden in de jungle maar we kunnen ons niet voorstellen dat dat de reden is dat we zo weinig vogels en andere dieren zien. Een handje vol mensen in een enorme jungle. In Paramaribo zie en hoor je veel meer vogels. Weer terug in Botopassie zagen we nog een kleine leguaan die erg schuw was en in een boom verdween. Donkere wolken pakten zich samen boven de jungle en voor het geweld losbarstte verscheen er eerst een dubbele regenboog, mooi! Na de korte hevige bui konden we genieten van een mooie zonsondergang boven de rivier waarna we aan tafel konden voor het avondeten. Met z’n vijven waren we de enige gasten en we vertrokken de volgende dag ook gezamenlijk. Na een ‘bedankt voor alles, het was fantastisch’ en een hartelijk afscheid van Haidy en Ian zakten we in snel tempo de rivier af en na anderhalf uur waren we al in Atjoni. Met het busje naar Paramaribo, waar we afscheid namen van Jan, Margriet en Stijn. Wij lieten ons afzetten bij ons nieuwe onderkomen, de volgende keer meer daarover.

Liefs van ons.