Cabendadorp

Hallo allemaal!

We zijn al zo'n drie weken in Suriname en hebben nog nauwelijks oorspronkelijke bewoners -indianen- gezien. Verreweg de meeste indianen wonen in het zuiden van het land op plekken die moeilijker te bereiken zijn. Er zijn wel verschillende vliegveldjes maar de binnenlandse vluchten zijn ontzettend duur dus daar hebben we maar van af gezien. Leuk om te weten is, hoe de indianen aan deze naam komen. Columbus kreeg opdracht om een kortere vaarroute naar India te vinden en toen hij in Zuid Amerika kwam dacht hij in India aangekomen te zijn en gaf de bewoners de naam Indianen.
In district Para -op de weg van Zanderij naar Kraka- ligt een dorpje van een indianenstam, Cabendadorp, en we besloten daar een kijkje te gaan nemen. Eerst passeerden we het hoofdplaatsje van Para, Onverwacht.
Hier zijn overblijfselen te zien van dieseltreinen die tot midden jaren 80 van de vorige eeuw, tussen het Lawagebied en Paramaribo reden.
Bij Zanderij (hier is het internationale vliegveld) zagen we een wegwijzer waar ook de afstand naar Amsterdam op stond, ruim 7500 km.
Cabendadorp bestaat uit verspreid liggende huisjes langs de weg, er is niet echt een dorpskern, maar dat geldt voor de meeste dorpjes hier.
Volgens de boeken moet hier een pottenbakkerij zijn van de familie Toenai, maar daar is niet veel meer van over. Slechts één lid van de familie -Leo- had nog wat aardewerk staan en hij deed ook aan beeldhouwen. Hij was net aan het jagen in het bos en een andere bewoner belde hem met z'n mobieltje (waar je ook woont, bijna iedereen heeft zo'n ding). Trots stalde hij zijn nog overgebleven verzameling voor ons uit. We kozen een kruikje uit en als aandenken kregen we een door hem zelf gevlochten waaier mee. De stam waartoe de bewoners behoren zijn de Kalinja, hetgeen 'mens' betekent.
Na een hartelijk afscheid vervolgden we onze weg, we wilden naar Jodensavanne. Helaas staat lang niet altijd aangegeven waar welke weg naartoe gaat dus we reden prompt de afslag voorbij. We kwamen langs een warung en besloten eerst maar te gaan lunchen bij een hele gezellige Javaanse dame. Van hieruit kan je een wetlands trail volgen maar ook dit bleek vergane glorie te zijn. We vroegen de weg naar Jodensavanne en besloten toch maar terug te rijden. De goede afslag eindigde bij een brug en deze bleek door schade geblokkeerd te zijn.
Wat een pech! We konden wel met een bootje de rivier over maar we durfden eigenlijk niet zo goed de auto onbeheerd achter te laten dus maakten we rechtsomkeer en reden terug naar Paramaribo.
Lieve mensen, dit was het weer voor nu, we zijn snel weer terug met een volgend verslag.

Dag, dag!