Ubud, Bali

Hallo allemaal!

Inmiddels zijn we alweer op de tweede bestemming na Gili Air, namelijk op Sulawesi. Maar daar de volgende keer meer over, nu eerst verslag van Ubud op Bali. Elma zwaaide ons bij de ‘haven’ uit en eenmaal aan boord van de snelle boot werd er aangeraden om niet voorin te gaan zitten ivm. de ruwe zee. De gevolgen van zeeziekte op de weg naar Gili Air waren ze nog aan het wegdweilen... Op sommige stukken lag de boot echt te stampen op de golven maar andere stukken waren rustig. Onderweg zagen we nog een hele groep dolfijnen, echt heel mooi! Vlakbij Bali stopte de boot ineens omdat er iets in één van de schroeven zat maar verder verliep de tocht heel vlot. Wij gingen als enigen van Ubud dus we hadden een busje voor onszelf. Het was wel even wennen van het rustige motorvrije Gili Air naar de overvolle doorgaande wegen rondom en in Ubud. We lieten ons afzetten bij de buren Greenfield en Tegal Sari accommodaties maar helaas was in geen van beide iets beschikbaar. Aan de overkant van de straat vonden we iets anders maar we wisten eigenlijk al gelijk dat we daar niet zouden blijven en de volgende ochtend verkasten we naar Biyukukung Villas and Spa. Een hele mooie rustige plek met uitzicht op de rijstterrasjes en een hele mooie aangelegde tuin. De plek en de kamers voelden gelijk goed aan en hier zijn we drie nachten gebleven. Ondanks de drukte blijft Ubud prettig om te verblijven. Er waren ook ontzettend veel Chinese toeristen en dat heeft alles te maken met het Chinese Nieuwjaar. Er viel net een tweejaarlijks festival in de dagen dat we er waren, één van de vele ceremonies die Bali rijk is. In traditionele kledij gingen de mensen naar tempels en huisaltaren om offers (manden vol voedsel) te brengen aan de goden. Overal zijn versieringen aangebracht en alles bij elkaar is het een kleurrijk geheel. De vriendelijke Balinezen lijken zich niets aan te trekken van de toeristen die hun handelingen gadeslaan en foto’s maken. In ons hotel hadden we nog een heel gesprek met de receptiemedewerkers over het offeren van levende dieren. Dit hadden we namelijk op Gili Air van toeristen gehoord en hier wilden we het fijne van weten. Eens in de zoveel tijd – en dit kan variëren van 50 tot 100 jaar- worden er inderdaad levende dieren geofferd aan vulkaan Agung. Dit kan een buffel, koe, hond, kat, kip of eend zijn en moet aan bepaalde uiterlijke kenmerken voldoen die altijd moeilijk te vinden zijn. Vandaar dat er jaren en jaren over heen kunnen gaan voordat er weer een offerring plaatsvindt. Wij zeiden dat we best moeite hadden met het offeren van levende dieren. Dat hebben zij ook wel en beetje maar zij geloven in reïncarnatie en door deze speciale offerring zal het dier terugkomen als mens en dat verzacht het lijden van het dier, het dient immers een hoger goed.
Al met al was het zeer interessant om van gedachten te wisselen.
Van tijd tot tijd hebben we enorme regenbuien gehad in Ubud. Zo ook een keer toen we een wandeling langs de rijstvelden wilden maken. Biyukukung heeft een gratis taxiservice en we zouden even tot het begin van de wandeling worden gebracht. Op de Monkey Forest Road stonden we al gelijk vast of reden stapvoets. Al snel begon het te regenen...we besloten gewoon weer met de chauffeur mee terug te rijden, helaas. De volgende dag was het beter weer en hebben we alsnog de mooie wandeling gemaakt. Verder blijft het leuk om door Ubud te lopen en de vele winkeltjes te bekijken. Twee jaar geleden heeft Jan nep Crocs teenslippers in Sanur gekocht en het profiel was geheel weg en op een gladde natte ondergrond gleed hij gewoon weg. Tijd voor nieuwe neppers. Op de markt vonden we ze en na even zoeken naar de goede maat begon het onderhandelen over de prijs. Rp 350.000 omgerekend ruim 23 euro...natuurlijk veel te duur! Ongeschreven regel is dat je kan beginnen met afdingen op een derde van de vraagprijs en Jan bood 100.000 en dat was natuurlijk veel te weinig voor hen. Jan wilde niet hoger gaan dan 140.000 en de verkoper bleef vasthouden aan 150.000. Toen de verkoper zei dat we er voor die prijs een liedje door hem gezongen bij kregen ging Jan overstag. De verkoper pakte een klein gitaartje en zong enkele Nederlandse woorden op een zelfverzonnen melodie terwijl Jan er een filmpje van maakte. Al met al heel vermakelijk en veel gelachen!
Ik heb bij een winkel van de BAWA (zet zich in voor dieren) nog een hele mooie zilveren ring gekocht waar hondenvoetafdrukjes in gegraveerd staan.
Als we later weer terug komen in Ubud gaan we onze grote slag slaan met shoppen hahaha!

Liefs, ons