Van Pangkor naar Penang en Borneo

Hallo allemaal!

De laatste dag op Pangkor hebben we weer lekker geluierd op het strand en in de zee gedobberd. Het water was heerlijk maar niet helder dus snorkelen zat er niet bij. De volgende dag (vrijdag 11 jan.) zijn we met de bus naar het eiland Penang gegaan voor twee overnachtingen in Georgetown, de hoofdstad van het eiland. De stad is enorm groot met veel hoogbouw maar gelukkig zijn er in het oude centrum nog veel straatjes te vinden met huizen van rond de 100 jaar oud, deze worden dan ook beschermd. We hebben de grootste en oudste Boeddhistische tempel van Penang bezocht (Kuan Yin Teng) en het was daar een drukte van belang. Gelukkig waren we net binnen want er viel een giga tropische regenbui. Vanaf de tempel die tegen en heuvel aangebouwd is hadden we en heel mooi uitzicht over de stad. Ook in Georgetown bleek het guesthouse van onze voorkeur helaas vol (Old Penang Guest House) en op aanraden van de medewerkster aldaar begaven we ons naar het New Asian Heritage Hotel. Mooie grote kamer maar met de kleinste badkamer die we ooit gezien hebben (120x90), als je op het toilet zat kon je gelijk douchen en je tanden poetsen bij het wastafeltje...maar wel brandschoon. Eerlijk gezegd vonden we Georgetown wat tegenvallen, we vonden Melaka veel aangenamer. We hadden genoeg gezien in West-Maleisië en vlogen op zondagochtend 7.00u. naar Borneo.
De vliegveldje bevond zich op een zandvlakte omgeven door jungle, we werden welkom geheten door tengere koppensnellers met een traditionele dans...was dat maar waar! We zagen in Kuching (hoofdstad van Sarawak) 5 peperdure sportauto's, Ferrari's, Porches en Lamborgines (of zoiets) en ze eten zich helemaal klem...nou ja, je ziet in ieder geval de hele dag door mensen eten in de vele eettentjes. Je kunt echt zien dat Maleisië een welvarend land is want in vergelijking met veel andere Aziatische landen zie je hier veel dikke mensen/kinderen.
We streken rond 9.30u. neer in het wat luxere Lime Tree Hotel en omdat we nog niet echt ontbeten hadden kreeg Jan het natuurlijk weer voor elkaar dat we hier mochten ontbijten. Volop keus, heerlijk.
We gingen de stad verkennen en het bleek hier werkelijk zeer aangenaam en niet druk te zijn. We hebben een boottochtje over de Kuching river gemaakt, heerlijk geluncht en wat rongelopen. In de namiddag wat gedronken op het mooie dakterras van ons hotel met een weids uitzicht over stad en omgeving. Vanuit Kuching kun je vele tourtjes boeken naar allerlei bezienswaardigheden in de omgeving maar omdat deze zeer duur bleken te zijn besloten we alles met het gewone openbaar vervoer te doen. De volgende dag namen we de bus naar Bako National Park waar we kennis maakten met Hans en Suzanne uit Nederland, we hadden al gelijk hele gesprekken in de bus en zijn de hele dag met elkaar opgetrokken, heel gezellig! Na de busrit moesten we met een klein motorbootje over een brede rivier met uitzicht op zee naar de toegang tot het park. We konden niet helemaal tot het strand komen, dus de schoenen uit en door het water. Na toegang betaald te hebben en registratie in het boek (voor het geval we niet terug zouden keren...) begonnen we aan een tocht van 5.8 km. Door de jungle, heuveltje op, heuveltje af, het was goed te doen maar door de vochtige warmte was het op den duur toch best vermoeiend maar wel weer mooi!
We hebben één klein slangetje gezien en toen we al bijna terug waren wees een gids ons op een dier dat hoog in een boom tegen een stam aanzat. De naam zijn we vergeten maar het dier kan met vleermuisachtige vleugels van de ene boom naar de andere komen.
We hebben bijna vier uur over de tocht gedaan en onze schipper stond al op ons te wachten met zijn bootje. Het water was nu echt ruw, met vele golven en schuimkoppen en soms surfden we op een golf, heel grappig. Het is niet aan te raden om in dit water te gaan zwemmen want er zijn krokodillen, we hebben ze jammergenoeg niet gezien. Met de bus weer naar Kuching en na een heerlijke douche om al het zweet van ons af te spoelen zijn we 's avonds met Hans en Suzanne uit eten gegaan en hebben heerlijke vis en giga garnalen van de grill gegeten.
Dinsdag zijn we al vroeg naar het busstation gelopen om naar het Semanggoh Wildlife Centre te gaan in de hoop daar tijdens voedertijd Oerangoetangs te zien. De bus bleek al te zijn vertrokken (te vroeg dus) en we besloten een minibusje te nemen samen met Hans en Suzan. Zij waren er al eerder geweest zonder een aap gezien te hebben, hopelijk hebben we vandaag meer geluk. Na een hele inleiding met instructies liepen we naar de voederplek waar een man de dieren met geroep probeerde te lokken. Geen aap te zien tot het bericht kwam dat er elders een vrouwtje met baby gezien was dus wij naar die plek en ja hoor, eerst zagen we ze al vaag door de bladeren heen hoog in de bomen totdat ze naar beneden kwamen...echt héél bijzonder! Ook verscheen er een mannetje en we hebben ze een hele tijd kunnen volgen en vele foto's kunnen maken. Wat een geluk! De apen leven hier half in het wild en ze hebben ook een heel programma om jonge wezen groot te brengen, ze van alles te leren zodat ze zelfstandig in de jungle kunnen leven. Het was echt een geweldige ervaring om de oerangoetangs zo in hun natuurlijke leefomgeving te zien!
Later plaatsen we foto's.

Liefs, Jan en Wilma