Kuching - Kota Kinabalu - Mt.Kinabalu - Sandakan

Hallo allemaal!

Momenteel zijn we in Sandakan, een grote bruisende stad in het noord-oosten van Sabah en hebben een mooie kamer in het Swiss Inn met uitzicht op zee. Maar laten we beginnen waar we gebleven zijn, de laatste dag in Kuching. Met de bus zijn we naar het Gunung Gading National Park gegaan want we wilden hier heel graag de grootste bloem ter wereld zien: de Rafflesia. Samen met een alleraardigste vrouwelijke gids gingen we op pad. Ze liet ons de rafflesia in vele stadia zien, het duurt 9-12 maanden voordat de bloem geheel open is en kan een doorsnee krijgen van zo'n 1 meter! Die wij zagen was niet zo heel groot maar nog altijd een halve meter. Zeer bijzonder! We hadden best geluk er één te zien want de kans dat je het ziet is klein, ze worden vaak al opgegeten door knaagdieren voordat ze in bloei zijn. Bovendien sterven ze na 3-5 dagen weer af tot een slijmerig hoopje. Het park is werkelijk schitterend met vele stoompjes en kleine watervalletjes en ook zeer rustig, we hebben hier geen enkele andere toerist gezien. We hebben in Lundu geluncht voor totaal 2 euo 50, inclusief drankjes! Op de terugweg in de bus spraken we een stel uit Australië die ons tips gaven voor Sabah, altijd handig. De volgende ochtend (17 febr.) zijn we naar Kota Kinabalu, de hoofdstad van Sabah gevlogen. Een grote niet erg bijzondere stad waar we tijdens onze verkenningstocht Hans en Suzanne weer tegenkwamen. Wat een toeval en we zijn gelijk gezellig koffie gaan drinken. 's Avonds hebben we een heerlijke pizza gegeten met een zalig ijsje toe, de rekening hebben we maar snel weggegooid...
De volgende dag met de bus naar Mt.Kinabalu, een hele mooie rit slingerend door de bergen en op een gegeven moment vingen we een glimp op van de berg, wow! Wat we toen nog niet wisten was dat dat tevens de enige keer zou zijn want des te hoger we kwamen des te dikker de bewolking en op de plaats van bestemming regende het. Niets aan te doen. We zochten een overnachtingsplaats net buiten het park rond de berg, want een verblijf daar is echt belachelijk duur. We vonden de gezellige D'Villa Rina Ria Lodge, lodges erg basic maar de rest was prima en een bijzonder aardige staff. We zaten op een hoogte van zo'n 1500m. en het was hier best koud dus trokken we onze fleece aan en een flodderige regencape en vertrokken richting park. We hebben hier wat rondgelopen, een interessante video gezien over de flora en fauna op en rond de berg en tot slot een bezoek aan de mooie botanische tuin.
Gezien de regen en wind hielden we het voor gezien en gingen terug naar onze lodge want verder valt er hier niet veel te beleven. We gingen naar het restaurantje en we hebben bij de check-in balie een foto genomen van een poster van de berg, toch nog iets.
Op een gegeven moment kwam er een hele groep bibberende jongeren binnen en toen we laten met ze in gesprek raakten bleken het allemaal neven en nichten te zijn uit het zuiden van West-Maleisië en we hebben erg met ze gelachen. Ze noemden ons father and mother en wilden natuurlijk met ons op de foto. Het was inmiddels donker geworden en er kamen allerlei motten op het licht af, van een paar cm. tot bijna tien!
Na een nachtje met heftige regenval en gierende wind werden we de volgende ochtend onder een luid en in koor: "Good morning father and mother" begroet door onze 11 Maleisische kinderen, van 18-38.
Zij zouden vandaag de berg gaan bekijken en waren ervan overtuigd deze te zien ondanks de dichte bewolking en de zware regenval...Wij hadden het hier wel gezien en namen de bus naar Sandakan, normaal een rit van ongeveer 4 uur maar wij deden er ruim 5 uur over omdat we een hele tijd stil hebben gestaan omdat er -bleek later- een ongeluk gebeurd was, een vrachtwagencabine lag bijna geheel plat ondersteboven en de container elders, vast tragisch afgelopen.
Straks worden we opgehaald want we hebben een tourtje geboekt voor drie dagen en twee nachten in de jungle. Jullie horen later onze belevenissen weer. Daaaag allemaal.

Liefs van ons.