Sandakan - Kinabatangan river - Semporna

Hallo allemaal!

Het vorige verslag hebben gemaakt vanuit de Swiss Inn maar voor we daar kwamen zaten we in een ander hotel nl. het Nak Hotel. Toen we daar na ons avondeten naar onze kamer wilden gaan bleek de electriciteit uitgevallen te zijn. Na een uur in de lobby gezeten te hebben en aan de overkant van de inmiddels verlaten straat de ratten heen en weer hebben zien rennen...kregen we de mededeling dat het nog wel eens 3 uur zou kunnen duren voordat er weer stroom zou zijn. We hadden er echter geen zin in om daar zolang op te wachten (geen airco, geen warme douche enz) dus besloten we uit te checken en naar een ander hotel te gaan. Ze wilden een halve dag in rekening brengen en daar waren wij het helemaal niet mee eens, wij wilden al ons geld terug en niet de helft. We hadden de kamer nog niet eens een halve dag en alleen maar gebruik gemaakt van het toilet dus wij hielden voet bij stuk.
Het was een heel gedoe maar uiteindelijk kregen we toch het hele bedrag terug van (Harry) Nak. We zijn toen dus naar Swiss Inn gegaan en het was ook nog eens een veel mooier hotel. De volgende dag werden we met een minibusje opgehaald voor onze jungletour nabij de Kinabatangan River, Sabah's langste rivier (560km.) We bleken een privétour te hebben want verder had niemand zich aangemeld. Al snel begon het te regenen en niet zo'n klein beetje ook. Wie denkt dat er in de tropen alleen maar korte heftige buien vallen heeft het mis want het heeft de hele rit, die zo'n drie uur duurde, geregend en wij dachten al oh wat moet dat worden...maar wederom was het geluk aan onze zijde want toen we in de namiddag onze eerste activiteit hadden -een jungle rivercruise in een klein open motorbootje- werd het droog! Het doel van de hele tour is om dieren in het wild te zien en het is dus altijd afwachten welke dieren zich laten zien. Na een tijdje gingen we een zijriviertje in en we hoorden gerommel en gekraak van takken op de oever tot er ineens een kudde olifanten verscheen...wow...ze waren op zoek naar olifantengras dat langs de oever volop groeit en in een mum van tijd hadden ze hier heel veel van weggewerkt. Ze trokken zich niets van ons aan en we hebben ze van dichtbij kunnen zien, zelfs een kleintje van een paar maanden oud. Het was echt fantastisch om de dieren te zien in hun natuurlijke omgeving en wij hebben echt weer heel veel geluk gehad want soms laten de olifanten zich weken of zelfs maanden niet zien! En of dat nog niet genoeg was zagen we later ook nog Orang Utans (sorry roodharigen dat ik jullie naam de vorige keer fout gespeld heb) een moeder met baby en een mannetje. Onze dag kon niet meer stuk, echt geweldig! 's Avonds waren we ook nog een uurtje op de rivier en de oever werd met een sterke lamp afgezocht naar dieren. We zagen een civet kat, hornbills en de grootste soort kingfisher en de kleinste soort met hele mooie felle kleuren. De nacht brachten we door in één van de geschakelde huisjes op palen, heel basic, koude douche en alleen een fan maar prima hoor. De staff is heel vriendelijk en het eten heerlijk.
De volgende ochtend vertrokken we al om 6.00u. met een bootje de rivier op, weer een Orang Utan gezien en vele vogels. Na het ontbijt een junglewalk waarbij we ver weg zakten in de doorweekte aarde maar gelukkig hadden we gehuurde laarzen aan en van alles gehoord over planten en kleine diertjes. Na de lunch hadden we een paar uur voor onszelf en zijn we langs de rivier naar het dichtsbijzijnde kleine dorpje gewandeld en wat ons opviel was het afval langs de kant van de weg...
In de namiddag weer de rivier op en deze keer zagen we geen grote dieren. De night junglewalk hebben we ingeruild voor nog een tochtje over de rivier want we hadden geen zin meer om door de blubber te baggeren en lek gestoken te worden door de muggen (ondanks antimug) om mogelijk slangen, kikkers en spinnen te zien. Inmiddels voelden we ons vreselijk vies en plakkerig en na een verfrissende koude douche doken we in bed om de volgende ochtend weer verder te trekken. Het minibusje bracht ons naar de weg waar de bus naar Semporna langs zou komen en heel toevallig kwamen we daar op hetzelfde moment aan. Steenkoud was het in de aircobus en toen we vroegen of het wat minder koud kon gebeurde dat wel even maar later begon het toch weer als een koelcel aan te voelen brrrr. Tijdens een korte busstop konden er lekkernijen gekocht worden en dat was later duidelijk te horen in de bus...smak smak smak...niet om aan te horen!
In de middag kwamen we aan in Semporna...'t is dat je er niet omheen kunt als je naar de eilandjes wil want anders...wat een sfeerloze vieze stinkstad...je moet er wat voor over hebben om hier de fantastische onderwaterwereld te bekijken en ook dat viel zelfs tegen althans voor ons snorkelaars. Eén van de mooiste duikgebieden ter wereld is bij het eilandje Sipadan en je kunt er ook naartoe om te snorkelen, daar betaal je echter wel dezelfde prijs voor als de duikers en dat is zo'n 200 euro p.p. voor één dag...nou dat moesten we maar niet doen. Bij het boekingskantoortje zeiden ze dat we ook naar Sibuan konden gaan -een heel klein onbewoond eilandje- en dit zou ons slecht 75 euro kosten voor 2 personen...nou vooruit dan maar, we zijn niet voor niets deze kant opgekomen, nu willen we ook doe mooie onderwaterwerld wel zien.
De volgende dag vertrokken we met een supersnelle speedboot die beukte op de golven naar het eilandje en het zag er van een afstandje echt paradijselijk uit met een wit zandstrand, wuifende palmen en een turqoise zee maar toen we eenmaal de zee instapten met zwemvliezen, duikbril en snorkel waren de eerste kleuren die we zagen afkomstig van plastic en kleding...!!! Het water was niet helder, het koraal dood of kleurloos en ook de weinige vissen hadden niet veel kleur, wat een afknapper! Aan de andere kant van het eilandje was het iets beter maar nog verre van de wow-factor. We besloten het eilandje rond te lopen en er bleken toch mensen te wonen, bij navraag hoorden we dat het Sea Gypgies zijn. Maar ook op het eilandje zelf zagen we afval en plastic rondslingeren...mocht je ooit deze kant op willen om te snorkelen, wij vinden het de moeite niet waard, we zijn 75 euro lichter en ondanks smeren nog verbrand ook! Geef ons Gili Air maar, helemaal top!
De volgende dag (24 jan.) zijn we met de bus naar Tawau gegaan en vandaar teruggevlogen naar Kota Kinabalu. We wilden eigenlijk gelijk door naar Clark in de Filipijnen maar alle vluchten zaten vol, we kunnen pas zondag vertrekken en hebben hier 3 overnachtingen in een lux hotel.
We komen de tijd wel door hoor en kunnen even uitrusten voordat we aan nieuwe avonturen in een ander land beginnen.

Liefs van ons.