Paramaribo
Door: Wilma
Blijf op de hoogte en volg Jan
18 Februari 2015 | Suriname, Paramaribo
Hallo allemaal!
Hier zijn we weer en wel met het laatste verslag. Morgen, 19 februari, vliegen we naar Nederland waar we tot 2 maart zullen blijven.
Om toch nog iets van de dieren die hier voorkomen te zien zijn we naar de dierentuin gegaan. Onze verwachtingen waren niet hoog en dat bleek ook wel terecht. De dieren zaten helaas vaak in veel te kleine verblijven/ kooien en het zag er wat verwaarloost uit, hetgeen ongetwijfeld te maken heeft met geldgebrek. We hadden echt met de dieren te doen, hoewel ze er wel goed uitzagen.
Op het grote grasveld voor de dierentuin waren twee mensen bezig met het beschilderen van grote rechtopstaande platen beton. Het waren zogenaamde stadsschilders. Er zijn er zo'n 120 en met elkaar brengen ze op de gevels van winkels, cafeetje, restaurantjes en stenen muren reclameschilderingen aan. Ze krijgen hier opdracht voor van de fabrikant van een bepaald product en de schilderingen zijn ware kunstwerken. Het viel mij -als hobby kunstschilder- al gelijk de eerste dag hier in Paramaribo op. We hadden een heel gesprek met de kunstschilder die daar samen met zijn vrouw, aan een reclame zat te werken. Het gaf hem veel voldoening dat wij zijn werk bewonderden. Hij doet het werk met veel plezier en kan er goed van rondkomen.
Bij ons eerste verslag heb ik al en foto geplaatst van een huisje gebouwd door voormalige slaven en daar wil ik nog iets over vertellen.
In Paramaribo zie je nog vrij veel van deze oude huisjes waarvan velen wel zo'n 150 jaar oud zijn. De Surinamers hebben het dan ook over antieke huisjes. We vroegen ons af hoe ze tot deze bouwstijl gekomen waren en bij navraag bleek dat ze geïnspireerd waren door de keukenhuisjes die bij het grote huis van de plantage eigenaren hoorden.
Vele van deze huisjes zijn nog steeds bewoond en helaas wordt er niet veel aan onderhoud gedaan. Is er en plank verrot dan wordt daar gewoon een nieuwe tegenaan getimmerd. Hopelijk komt het niet zover dat ze ooit allemaal uit het stadsbeeld verdwenen zijn want ook dit is cultureel erfgoed.
De laatste 2 dagen hebben we doorgebracht met de dochter van vrienden van ons, Tina. Zij gaat hier een half jaar stage lopen in een weeshuis. Het was heel bijzonder om elkaar hier te ontmoeten en we hebben het heel gezellig gehad! Zo zijn we naar Peperpot Nature Park geweest en hebben daar een wandeling gemaakt. Helaas hebben we geen van de ongeveer 250 vogelsoorten gezien, alleen gehoord. In Paramaribo hebben we nog de meeste vogels gezien terwijl je zou verwachten dat het andersom zou zijn. We hebben vanaf ons balkonnetje van ons appartement zelf twee keer een kolibrie gezien en enkele papegaaien die hoog overvlogen. Na de wandeling zijn we naar de voormalige plantage Peperpot gegaan waar koffie verbouwd werd.
We hebben een leuk gesprek gehad met een voormalige Javaanse medewerker in de kampong aldaar. Na de lunch in een warung zijn we terug naar de stad gegaan, op zoek naar een tweedehands fiets voor Tina. Dit bleek nog niet mee te vallen en Tina zou later wel navraag doen bij andere stagiaires. Na een hartelijk afscheid en veel succeswensen zijn wij naar het autoverhuurbedrijf gereden om onze auto in te leveren en gelijk een taxi voor morgen naar het vliegveld Zanderij te regelen. De prijs viel hoger uit dan we op de heenweg hadden betaald dus wat bleek toen we het daar over hadden, is het morgen Chinees Nieuwjaarsdag, een nationale feestdag...Zitten we mijlenver van China krijgen we er weer mee te maken...waar we ook zijn, we kunnen er blijkbaar niet aan ontkomen. Je ziet hier niet veel Chinezen op straat maar ze zijn er wel degelijk. Je hoeft alleen maar naar de winkels te kijken en de ene na de andere supermarkt of kledingzaak is van een Chinees. De kapper waar ik was zei ook al dat Suriname net een overzees gebied van China is. Zij hebben geld en zijn bereid om hard te werken. Een Surinaamse fietsenwinkeleigenaar zei ook al dat Surinamers niet willen werken en daarom moeten er arbeiders uit andere landen gehaald worden.
Tot slot wil ik nog iets zeggen over de zwerfhonden die je hier regelmatig ziet lopen. Als echte hondenliefhebbers is dat iedere keer weer moeilijk om te zien. We hadden al gehoord van de sterilisatieprojecten voor honden en katten en op internet vond ik de nodige informatie. Wil je hier meer over weten kijk dan op www.dierenbeschermingsuriname.nl en www.ikdoeietsterug.nl
Nog één nachtje slapen en dan verlaten we dit mooie land, de schitterende natuur, de vriendelijke bevolking, de boeiende en aangrijpende geschiedenis, het al dan niet vervallen culturele erfgoed, de gesprekken die we gehad hebben met de plaatselijke bevolking en mede reizigers. Wij hebben weer genoten en keren met vele mooie herinneringen huiswaarts. Maar...de volgende reis zal weer naar Azië gaan want daar ligt ons hart.
Dan rest ons nog iedereen te bedanken voor de leuke, lieve, enthousiaste reacties en tot een volgende keer zullen we maar zeggen.
Dag, dag, liefs van ons.
Hier zijn we weer en wel met het laatste verslag. Morgen, 19 februari, vliegen we naar Nederland waar we tot 2 maart zullen blijven.
Om toch nog iets van de dieren die hier voorkomen te zien zijn we naar de dierentuin gegaan. Onze verwachtingen waren niet hoog en dat bleek ook wel terecht. De dieren zaten helaas vaak in veel te kleine verblijven/ kooien en het zag er wat verwaarloost uit, hetgeen ongetwijfeld te maken heeft met geldgebrek. We hadden echt met de dieren te doen, hoewel ze er wel goed uitzagen.
Op het grote grasveld voor de dierentuin waren twee mensen bezig met het beschilderen van grote rechtopstaande platen beton. Het waren zogenaamde stadsschilders. Er zijn er zo'n 120 en met elkaar brengen ze op de gevels van winkels, cafeetje, restaurantjes en stenen muren reclameschilderingen aan. Ze krijgen hier opdracht voor van de fabrikant van een bepaald product en de schilderingen zijn ware kunstwerken. Het viel mij -als hobby kunstschilder- al gelijk de eerste dag hier in Paramaribo op. We hadden een heel gesprek met de kunstschilder die daar samen met zijn vrouw, aan een reclame zat te werken. Het gaf hem veel voldoening dat wij zijn werk bewonderden. Hij doet het werk met veel plezier en kan er goed van rondkomen.
Bij ons eerste verslag heb ik al en foto geplaatst van een huisje gebouwd door voormalige slaven en daar wil ik nog iets over vertellen.
In Paramaribo zie je nog vrij veel van deze oude huisjes waarvan velen wel zo'n 150 jaar oud zijn. De Surinamers hebben het dan ook over antieke huisjes. We vroegen ons af hoe ze tot deze bouwstijl gekomen waren en bij navraag bleek dat ze geïnspireerd waren door de keukenhuisjes die bij het grote huis van de plantage eigenaren hoorden.
Vele van deze huisjes zijn nog steeds bewoond en helaas wordt er niet veel aan onderhoud gedaan. Is er en plank verrot dan wordt daar gewoon een nieuwe tegenaan getimmerd. Hopelijk komt het niet zover dat ze ooit allemaal uit het stadsbeeld verdwenen zijn want ook dit is cultureel erfgoed.
De laatste 2 dagen hebben we doorgebracht met de dochter van vrienden van ons, Tina. Zij gaat hier een half jaar stage lopen in een weeshuis. Het was heel bijzonder om elkaar hier te ontmoeten en we hebben het heel gezellig gehad! Zo zijn we naar Peperpot Nature Park geweest en hebben daar een wandeling gemaakt. Helaas hebben we geen van de ongeveer 250 vogelsoorten gezien, alleen gehoord. In Paramaribo hebben we nog de meeste vogels gezien terwijl je zou verwachten dat het andersom zou zijn. We hebben vanaf ons balkonnetje van ons appartement zelf twee keer een kolibrie gezien en enkele papegaaien die hoog overvlogen. Na de wandeling zijn we naar de voormalige plantage Peperpot gegaan waar koffie verbouwd werd.
We hebben een leuk gesprek gehad met een voormalige Javaanse medewerker in de kampong aldaar. Na de lunch in een warung zijn we terug naar de stad gegaan, op zoek naar een tweedehands fiets voor Tina. Dit bleek nog niet mee te vallen en Tina zou later wel navraag doen bij andere stagiaires. Na een hartelijk afscheid en veel succeswensen zijn wij naar het autoverhuurbedrijf gereden om onze auto in te leveren en gelijk een taxi voor morgen naar het vliegveld Zanderij te regelen. De prijs viel hoger uit dan we op de heenweg hadden betaald dus wat bleek toen we het daar over hadden, is het morgen Chinees Nieuwjaarsdag, een nationale feestdag...Zitten we mijlenver van China krijgen we er weer mee te maken...waar we ook zijn, we kunnen er blijkbaar niet aan ontkomen. Je ziet hier niet veel Chinezen op straat maar ze zijn er wel degelijk. Je hoeft alleen maar naar de winkels te kijken en de ene na de andere supermarkt of kledingzaak is van een Chinees. De kapper waar ik was zei ook al dat Suriname net een overzees gebied van China is. Zij hebben geld en zijn bereid om hard te werken. Een Surinaamse fietsenwinkeleigenaar zei ook al dat Surinamers niet willen werken en daarom moeten er arbeiders uit andere landen gehaald worden.
Tot slot wil ik nog iets zeggen over de zwerfhonden die je hier regelmatig ziet lopen. Als echte hondenliefhebbers is dat iedere keer weer moeilijk om te zien. We hadden al gehoord van de sterilisatieprojecten voor honden en katten en op internet vond ik de nodige informatie. Wil je hier meer over weten kijk dan op www.dierenbeschermingsuriname.nl en www.ikdoeietsterug.nl
Nog één nachtje slapen en dan verlaten we dit mooie land, de schitterende natuur, de vriendelijke bevolking, de boeiende en aangrijpende geschiedenis, het al dan niet vervallen culturele erfgoed, de gesprekken die we gehad hebben met de plaatselijke bevolking en mede reizigers. Wij hebben weer genoten en keren met vele mooie herinneringen huiswaarts. Maar...de volgende reis zal weer naar Azië gaan want daar ligt ons hart.
Dan rest ons nog iedereen te bedanken voor de leuke, lieve, enthousiaste reacties en tot een volgende keer zullen we maar zeggen.
Dag, dag, liefs van ons.
-
19 Februari 2015 - 00:16
Rob En Mieke.:
Hoi mevrouw Jan en meneer Jan,
We hebben weer met veel plezier, veel interesse en af en toe verbazing de laatste drie verslagen gelezen.
Jullie ook zeer bedankt voor het mogen delen van al deze bijzondere dingen.
Wij wensen jullie morgen een hele goede reis huiswaarts en hopen je weer snel een keer te spreken.
Groetjes,
Rob en Mieke. -
19 Februari 2015 - 03:33
Helma Van Der Klei:
Vandaag in 1 keer de laatste verslagen gelezen. Ben helemaal op de hoogte en wens jullie een goede terugreis? -
19 Februari 2015 - 06:00
Leo En Marlene:
Hallo Jan en Wilma,
Hebben genoten van jullie reisverslagen!
Dank je wel.
Misschien tot ziens in Heerlen anders als alles goed gaat in Portugal eind september.
Groetjes Leo en Marlene! -
19 Februari 2015 - 06:50
Bert:
Het was weer genieten van jullie kijk op de wereld -
19 Februari 2015 - 08:36
Xandra En Bert:
Wat is de tijd gevlogen! Een goede reis, we mailen ons wel en wee nog snel. -
19 Februari 2015 - 09:08
Bart En Joke Kellerman:
ha lieve Jan en Wilma,
Heerlijk om jullie avontuur weer te mogen lezen en wat is de tijd snel gegaan zeg! Jullie gaan alweer huiswaarts. Vandaag vliegen jullie naar Nederland en ik hoop dat jullie wat tijd over hebben om misschien een avondje langs te komen. Lukt het niet dan zien we jullie in Portugal. Dikke knuffel aan Sanne en Boef, die zullen wel blij zijn dat jullie weer thuis komen.
liefs Bart en Joke -
19 Februari 2015 - 09:12
Eep:
Moi Jan en Wilma
Nou dit was weer een mooie reis veel gezien en gehoord.
Goede terug reis gewenst
Gr. Eep -
19 Februari 2015 - 09:36
Maarten En Roely:
Wat is de tijd omgevlogen he? Leuk om op deze manier een beetje met jullie meegereisd te hebben. Goede vlucht naar Nederland.
Poot van Boef en Sanne
-
19 Februari 2015 - 12:05
Arnold:
Zo de trip zit er weer op
Mooie verhalen
Portugal wacht op jullie
Zo direct weer terugmijmeren op de veranda
Aan deze mooie trip
De hondjes zullen weer blij zijn,
Maar met de familie Horsthuis was het
Hen goed toeven
Gr
Arnold -
19 Februari 2015 - 13:48
Rien En Wiljo:
We lazen jullie laatste verslag ook weer met veel genoegen en waarschijnlijk op het moment dat jullie alweer bijna in Nederland zijn. Fijn dat jullie zo genoten hebben en weer met vele ervaringen rijker een volgend avontuur kunnen gaan beleven. Heb nog een mooie tijd in Nederland bij familie en vrienden. Tot gauw in Paderne en Monte Boi. We hopen de tweede week van april weer het zonnige Portugese lenteleven te mogen begroeten. Tot dan, en lieve groetjes van ons, Rien en Wiljo -
19 Februari 2015 - 15:55
Richard:
Hoi luitjes,
Was weer erg leuk om te lezen hoe het jullie vergaan is. Weer eens wat anders dan Azië.
Goede reis terug en de groeten. -
20 Februari 2015 - 18:10
Bonne:
Jeeej JenW, snel om he', goede terugreis, en alvast plannen voor de volgende vakantie.
Maar eerst komen wij vakantie doen bij jullie in P
Tot in mei en de groeten van ons ut Lelytown.
PS, Idd was het weer een genot om via de ogen van de schrijfster mee te genieten.
xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
